وصیت نامه خودم به بازمانگانم از فرزندانم تا برادرانم . من کوچکتر از آن هستم که شما را راهنمایی کنم ولی وظیفه خود می دانم که به شما توصیه کنم و راه حق را به شما نشان دهم . من فهمیم که به کمال رسیدن انسان و انسانیت به پست و مقام نیست بلکه به کردار و رفتار اوست و من در سن سی و نه سالگی این وصیت را می نویسم . تا به دست آیندگان برسد . خداوند همه انسان ها را یکسان آفریده ولی هر کس چوب کردار و رفتار خود را می خورد .

عمران بن ابراهیم یکی از یاران با وفای امامزاده احمد بن موسی کاظم می باسد و قبل از او به شهادت میرسد و پسران ایشان بنام رکن الدین به دست امازاده احمد بن فداله سپرده می شوند و در چمان به زندگی خود ادامه می دهد . 2 دختر و یک پسر به نام علی داشت . فرزند علی به نام سبزعلی به عراق می رود و به دنبال جد خود می گردد . و در راه بازگشت به ایران خدا به او یک پسر می دهد نام او را کلب علی می گذارد.

آقا احمدبن فداله ابن ابو عمران از نوادگان زید ابن علی ( امام سجاد علیه السلام )است بقعه مطهر آن بزرگوار در 150 کیلومتری سردشت، از توابع شهرستان دزفول واقع شده از نسل این بزرگوار سه طایفه سادات حسینی احمد فداله فرزندان پیر قاسم کوچک بنامهای ولی، جافر وحاتم میتوان نام برد البته با توجه به محرومیت منطقه وصعب العبور بودن بیشتر سادات منطقه را ترک کرده و به شهر مهاجرت کردند وتعداد کمی در دهستان احمد فداله به دامداری وکشاورزی جزیی مشغولندومتاسفانه در زمان پیر